Panie Tomaszu sorry ale muszę. Jak można mówić o piwie czeskim bez mówienia o Františeku Ondřeju Poupě?
František Ondřej Poupě jest określany przez Czechów genialnym piwowarem. Był reformatorem, wynalazcą browarnictwa. Urodził się w 1753, zmarł 1805. Po skończeniu szkoły podstawowej uczył się piwowarstwa najpierw w browarze u swojego brata w Velké Bíteš. Później przez sześć lat uczył się w czeskich, morawskich, austriackich, niemieckich i polskich browarach. Wprowadził zasadę: pszenica na ciasta, owies dla koni, jęczmień na piwo. W 1790 r. wprowadził termometr do piwowarstwa. Był twórcą piwnej wagi, poprzednika późniejszego miernika gęstości. Dokonał podziału sposobu warzenia piwa na czeski w Czechach na Morawach i Polsce, szwabski w Austrii i na Węgrzech oraz na fuszerkę robioną w Niemczech, Danii i Szwecji, gdzie stolarz i murarz warzyli piwo. Ówczesne piwa stylu czeskiego to były piwa pszeniczne górnej fermentacji. To on wprowadza w Czechach termometr i co za tym idzie kontrolowaną dolną fermentację, to on wprowadza jęczmień do „naszego” piwowarstwa to on zaczyna mierzyć gęstość. Jest autorem dwóch książek „Die Kunst des Bierbrauens physisch – chemisch – oekonomisch beschrieben” oraz „Počátkové základního naučení o vaření piva”. To on skończył z rzemiosłem, a rozpoczął epokę kiedy piwowarstwo stało się zawodem. To on utworzył pierwszą szkołę piwowarską w Brnie. Kolejną osobą o której trzeba mówić mówiąc o dzisiejszych lagerach jest Anton Dreher wiedeński piwowar który studiował w Anglii w Barclay i Perkins i to właśnie tam nauczył się angielskiego procesu słodowania jasnego słodu. Dlaczego ten człowiek jest tak ważny? Bo Josef Groll był jego uczniem i to od niego wyniósł wiedzę o jasnym słodzie. To Dreher po raz pierwszy pokazał w latach 1840-41 nowoczesnego Wienna Lagera i to jego należy uważać za ojca dzisiejszego lagara. Zresztą czy mówienie o czeskim pilsie, lagerze itp., nie brzmi trochę jak polskie obozy…? Czechy były częścią Austo-Węgier i były mocno zgermanizowane wiec jeśli jakiś Czech był współtwórcą dzisiejszego pilsa to właśnie był nim František Ondřej Poupě.
Po pierwsze, mój film nie pretenduje do wyczerpującego opracowania historycznego tematu pilsnera. To ma być krótkie przedstawienie stylu oraz obalenie najpowszechniejszych mitów. Przyznam szczerze, że o ile Anton Dreher jest mi znany, to o Františku Ondřeju Poupě nie miałem okazji czytać.
Po drugie, skoro już jesteśmy tacy historyczni to w czasie Františka nie ma mowy o żadnych Niemczech. Są Prusy, Bawaria itd. I to w rzeczonej Bawarii już w 1516 r. narzucono obowiązek warzenia piwa z jęczmienia, więc raczej nie należy mu tego podziału zbóż przypisywać.
on nie wprowadza podziału zbóż do browarnictwa tylko wprowadza ten podział zbóż do świadomości czeskiego, morawskiego i polskiego browarnictwa które opierało się przez wieki na piwie pszennym. A „propaganda” to cóż marketing jak we wszystkim co nas otacza i nie oszukujmy się również w piwach nowofalowych.
W polskim piwowarstwie odwrót od pszenicy nastąpił (o ile dobrze pamiętam wystąpienie Radka Kotarskiego) pod koniec XVI wieku. Głównym powodem był wzrost ceny pszenicy.
Pozwolę sobie zacytować: „Během šesti let procestoval české, rakouské, polské i německé země. Dík nabytým zkušenostem pak rozdělil způsoby vaření piva na český (Čechy, Morava a část Polska), švábský (Rakousko a Uhry), a „fušerský”. Ten přisoudil Německu, Švédsku a Dánsku, kde prý „tesař a zedník výrobu piva obstarávají“”.
„část” oznacza część, wiec być może istniał podział na piwa z wielkopolski, które z racji bliskości Niemiec wcześniej przeszły na jęczmień, a na Galicję którą pewnie odwiedzał Poupě. Nie wiem trzeba by poczytać ale mi się nie chce już.
Za piwne style zawsze propsy.
Pilzno po czesku nazywa się Plzeň i jest rodzaju żeńskiego.
Panie Tomaszu sorry ale muszę. Jak można mówić o piwie czeskim bez mówienia o Františeku Ondřeju Poupě?
František Ondřej Poupě jest określany przez Czechów genialnym piwowarem. Był reformatorem, wynalazcą browarnictwa. Urodził się w 1753, zmarł 1805. Po skończeniu szkoły podstawowej uczył się piwowarstwa najpierw w browarze u swojego brata w Velké Bíteš. Później przez sześć lat uczył się w czeskich, morawskich, austriackich, niemieckich i polskich browarach. Wprowadził zasadę: pszenica na ciasta, owies dla koni, jęczmień na piwo. W 1790 r. wprowadził termometr do piwowarstwa. Był twórcą piwnej wagi, poprzednika późniejszego miernika gęstości. Dokonał podziału sposobu warzenia piwa na czeski w Czechach na Morawach i Polsce, szwabski w Austrii i na Węgrzech oraz na fuszerkę robioną w Niemczech, Danii i Szwecji, gdzie stolarz i murarz warzyli piwo. Ówczesne piwa stylu czeskiego to były piwa pszeniczne górnej fermentacji. To on wprowadza w Czechach termometr i co za tym idzie kontrolowaną dolną fermentację, to on wprowadza jęczmień do „naszego” piwowarstwa to on zaczyna mierzyć gęstość. Jest autorem dwóch książek „Die Kunst des Bierbrauens physisch – chemisch – oekonomisch beschrieben” oraz „Počátkové základního naučení o vaření piva”. To on skończył z rzemiosłem, a rozpoczął epokę kiedy piwowarstwo stało się zawodem. To on utworzył pierwszą szkołę piwowarską w Brnie. Kolejną osobą o której trzeba mówić mówiąc o dzisiejszych lagerach jest Anton Dreher wiedeński piwowar który studiował w Anglii w Barclay i Perkins i to właśnie tam nauczył się angielskiego procesu słodowania jasnego słodu. Dlaczego ten człowiek jest tak ważny? Bo Josef Groll był jego uczniem i to od niego wyniósł wiedzę o jasnym słodzie. To Dreher po raz pierwszy pokazał w latach 1840-41 nowoczesnego Wienna Lagera i to jego należy uważać za ojca dzisiejszego lagara. Zresztą czy mówienie o czeskim pilsie, lagerze itp., nie brzmi trochę jak polskie obozy…? Czechy były częścią Austo-Węgier i były mocno zgermanizowane wiec jeśli jakiś Czech był współtwórcą dzisiejszego pilsa to właśnie był nim František Ondřej Poupě.
Po pierwsze, mój film nie pretenduje do wyczerpującego opracowania historycznego tematu pilsnera. To ma być krótkie przedstawienie stylu oraz obalenie najpowszechniejszych mitów. Przyznam szczerze, że o ile Anton Dreher jest mi znany, to o Františku Ondřeju Poupě nie miałem okazji czytać.
Po drugie, skoro już jesteśmy tacy historyczni to w czasie Františka nie ma mowy o żadnych Niemczech. Są Prusy, Bawaria itd. I to w rzeczonej Bawarii już w 1516 r. narzucono obowiązek warzenia piwa z jęczmienia, więc raczej nie należy mu tego podziału zbóż przypisywać.
on nie wprowadza podziału zbóż do browarnictwa tylko wprowadza ten podział zbóż do świadomości czeskiego, morawskiego i polskiego browarnictwa które opierało się przez wieki na piwie pszennym. A „propaganda” to cóż marketing jak we wszystkim co nas otacza i nie oszukujmy się również w piwach nowofalowych.
W polskim piwowarstwie odwrót od pszenicy nastąpił (o ile dobrze pamiętam wystąpienie Radka Kotarskiego) pod koniec XVI wieku. Głównym powodem był wzrost ceny pszenicy.
Pozwolę sobie zacytować: „Během šesti let procestoval české, rakouské, polské i německé země. Dík nabytým zkušenostem pak rozdělil způsoby vaření piva na český (Čechy, Morava a část Polska), švábský (Rakousko a Uhry), a „fušerský”. Ten přisoudil Německu, Švédsku a Dánsku, kde prý „tesař a zedník výrobu piva obstarávají“”.
„část” oznacza część, wiec być może istniał podział na piwa z wielkopolski, które z racji bliskości Niemiec wcześniej przeszły na jęczmień, a na Galicję którą pewnie odwiedzał Poupě. Nie wiem trzeba by poczytać ale mi się nie chce już.
Panie Tomaszu Zapraszamy! Tu diacetylu na poziomie i chropowatej goryczki nie brakuje.
https://www.facebook.com/czeskabaszta/